Asserstraat - 4

Onderstaande foto's vergunnen ons een blik op het voormalige café dat vroeger aan de Asserstraat heeft gestaan. Wie tapten hier Oranjeboom Bier? De ouderen onder ons spreken over het café van Piet Huting, de wat jongeren kennen het nog als het biljartcafé van Harm Hoiting. Toen op deze plaats nieuwe woonhuizen werden gebouwd heeft Hoiting nog enige tijd een kroeg gehad op de hoek van de Schoolstraat en de Ambachtsstraat. Dit café heeft echter nooit de allure gehad als die van de Asserstraat.

(2008-01)  We hebben een klein fotootje van het café gekregen met daarop ook een aantal (buurt)bewoners. Op de kaart staat weliswaar dat het café aan de Rolderstraat stond, maar wij weten natuurlijk wel beter... .

(2008-02)  Anne Oosterhof, onze correspondent 'oet Amerika' meent dat bovenstaande foto wel een oudje is . "Achter de boom vlak voor het gebouw was de ingang naar het café, met een grote zaal aan de rechterkant. Aan de linkerkant van het café was de woning van Piet Huting. In mijn tijd woonden ook zijn zoon met zijn vrouw er in. Regelmatig kwam Piet z'n moeder (heel oud) op de fiets vanuit de andere kant van Gieten om te helpen alles in het gareel te houden. Aan de rechterkant van de foto vlak bij de schuur stond een grote kastanjeboom. Kastanjes om pijpen van te maken! De schuur was een deel van het gebouw met de “deelâ€� aan de kant waar we tegen aan zien. Achter het gebouw stond nog een alleenstaande schuur voor de dieren. En achter die schuur was het korfbalveld, waar Animo oefende en speelde. Na het bombardement in de oorlog, toen ik weer vanonder de divan kwam, kon ik de gordijnen bij Huting in de wind zien wapperen, want de ramen waren stuk. Wij hadden geen schade, maar er lag een bomscherf voor in de tuin."

Anne Oosterhof woonde in de buurt van dit café. Hij herinnert zich dat er aan het einde van de oorlog verschillende groepen geallieerden (Canadezen) 'lagen'. Zijn moeder deed vaak de was voor hen en kreeg daarvoor zeep, waarvan ze dat wat er overbleef voor de familie gebruikte. Anne zelf kreeg chocolade, pepermunt en kauwgom.

Piet Essing uit Den Bosch mocht zo rond 1935 niet bij 't voetballen. Ze woonden dichtbij het oude voetbalveld en ze zagen na de wedstrijd de spelers als kreupelen van het veld komen. Maar vooral ook omdat de kreupelen hardop verkondigden:'Wacht maor, wij kriegt ze vanaovend wel bij Piet Huting' vonden zijn ouders dit geen goed milieu voor de kleine Piet!

Volgens Anne Oosterhof is er in Gieten ooit een korfbalvereninging geweest: Animo. De eerste wedstrijden van die vereniging vonden plaats op het veld achter dit café. De schuur deed dienst als kleedkamer.

Tonnie Knoop weet dat er op de weilanden achter dokter Van der Blij soms een groot korfbaltournooi werd gehouden. Tussen de dokter en Jintes en Reinders (voor al uw groente en fruit), zeg maar waar nu C1000 is, was een hek dat toegang gaf tot de weilanden. Maar toen al was het een zompig gebied. Het kwam meer dan eens voor dat het toernooi niet doorging omdat alles onder water stond.

Bé Zikken is er trouwens nog niet zo zeker van dat de naam van deze vereniging Animo was. Hem ligt bij dat het 'gewoon' Sparta was. Wie geeft uitsluitsel?
Natuurlijk willen we ook graag veel meer weten over dit korfbalgebeuren in Gieten!

(2023-01)  In een van de huizen (Asserstraat 49) aan de rechterkant woonde muziekleraar Klaas de Vries. Daar had hij ook een muziekwinkel. Je kon er terecht voor muziekinstrumenten en grammofoonplaten. Maar ook voor bladmuziek. Jodie Vissinga was thuis wat aan het opruimen en kwam daarbij bladmuziek "Klingende Melodien" tegen die haar moeder Lientje Van Gogh-Kloose vroeger bij het pianospelen heeft gebruikt. Waar gekocht? Kijk maar naar de stempel rechtsonder op de eerste bladzijde.

 Als we nog even verderop de Asserstraat afrijden dan komen we in het achterste deel van de Asserstraat. De foto hierboven is niet zo moeilijk thuis te brengen. Met die van hieronder is dat wat moeilijker. Maar als we ons in gedachten met de rug naar de snelweg opstellen (die er toen natuurlijk helemaal niet was) en in de richting van het dorp kijken, dan moet het toch te herkennen zijn. Of niet?

Ik zal even wat op de foto inzoomen. Dan kun je zien dat juist de schapen binnengehaald werden. Deze foto is van begin 1900.

Voor op- en aanmerkingen of voor uw verhaal of herinnering ten aanzien van deze locatie doet u een e-mail in de brievenbus van "Het Collectieve Geheugen"