De 'oude' dokter Meeuwes was in 1933 voorzitter van een club die een zwembad in Gieten wilde stichten. De commissie had oog voor schoonheid, want had al snel het oog laten vallen op het Zwanemeerbos. In het door Jo Tingen geschreven boek, Gieten door de jaren heen, (Gieterveen, 1983) is te lezen dat de dokter eerst zelf de grond aankocht en deze later overdroeg aan de vereniging.

De Nederlandsche Heidemaatschappij kreeg van het bestuur opdracht om het zwembad te bouwen. Zoals veel projecten in die jaren werden de werkzaamheden in het kader van de werkverschaffing uitgevoerd. In het fotoalbum van Mennie Meyer (die van het verhaal uit Bonnen), dat zich bevindt in de mediatheek van het Joods Historisch Museum, zit een hele serie foto's van de bouw van het zwembad. Dus wie die foto's wil zien moet daar naar toe. Of misschien moet ik een speciaal gironummer openen, zodat we er kopie? van kunnen laten maken. De aanleg van het zwembad heeft al met al ongeveer 20.000 gulden gekost. Maar daar kregen we ook een mooi ding voor. "Op zaterdag 29 juni 1935 om twee uur 's middags vond onder een stralende zomerzon de opening plaats , waarbij vijfhonderd bezoekers aanwezig waren", zo schreef Jo Tingen.  Helaas hebben we nog geen foto's van de opening.

(2006-03)  Hier zijn de foto's!!  In "Het Noorden in Woord en Beeld" stonden de volgende twee foto's van de opening afgebeeld:

Leuk bedacht. Maar 't lijkt me wel een gammel bootje.  Had ze met de bloemen niet sneller over het bruggetje gekund???

(2013-01)Het Nieuwsblad van het Noorden deed op 1 juli 1935 uitgebreid verslag van de opening.

Deze foto's zijn uit het allereerste begin van het bad. De bosrand aan de achterkant is nog klein; het ziet er allemaal nogal kaal uit. Zo te zien zaten er in het begin nog geen goten om het bad. En ook het muurtje tussen het eerste en twee bad met de 'sproeipaddestoelen' was er zo te zien nog niet. De duikplank heeft van het allervroegste begin deel uitgemaakt van het meubilair. De glijbaan in het eerste bad zien we pas op latere foto's.

(2009-02) We hebben twee nieuwe foto's uit de vroege periode van het zwembad. De eerste is uit het jaar 1936. Op de achtergrond weer het 'witte huis'. Het schijnt een zomerverblijf van een familie geweest te zijn. Wie weet daar meer van te vertellen? Van Roel Popken uit Scheemda ontvingen we nog een zwembadfoto uit augustus 1940. Het is een foto met 'duikplankperspectief'. Menigeen heeft hier ooit met bonzend hart en trillende benen de eerste sprong van de derde gemaakt...

Deze kaart is afkomstig van Harry Driever. Het laat ons de bogen zien waar beginnelingen met een touw aan vast werden gemaakt, zodat ze 'aangelijnd' konden zwemmen en indien nodig, als een vis weer boven water konden worden getrokken.

Hiernaast is goed de rij badhokjes en de kiosk te zien. Aan de linkerkant zaten de jongens/heren en aan de rechterkant de meisjes/vrouwen. Je begon je carriere in het zogenaamde 'schoaphok'. Hier heb ik geleerd wat K.U.T. betekent. Dat vertelden die grote jongens mij. Ze schreven dat bovendien gewoon met krijt op de muur. 'Klompen Uit Trekken' Nou en, zo dacht ik...

Als kind begon je zwemloopbaan gewoonlijk in het pierenbadje. Een betonnen bak met in het midden een uit veldkeien opgebouwde piramide. Boven uit deze hoop stenen stak een buisje waaruit water stroomde. Hieronder zien we in dit pierenbad onze oud dorpsgenoten Gien Meertens en Henk Scholtens op een foto uit 1955.

(2021-10)Henk en Gien krijgen gezelschap. Weliswaar een paar jaar later, maar wel hetzelfde pierenbadje. Nu met Joop Walvius als badgast.

Toen je zo groot was dat je je niet meer met anderen erbij wilde verkleden, ging je naar de eenpersoons badhokjes. Op zich was dat niet bijzonder, maar het systeem voor het weghangen van je kleding is me bijgebleven. Je hing je kleren op een hangijzer met een nummer. Achter in het badhokje kon je dat afgeven. Als je weer terugkwam dan moest je aan een touw trekken en ging er een bel over. Dan kwam er een mevrouw of meneer, aan wie je je nummer doorgaf en dan werd je haak weer opgehaald. Uiterst simpel, maar zeer effectief. Alleen kon je natuurlijk wel een ander nummer doorgeven, zodat er uiteindelijk iemand zonder kleren in het zwembad overbleef...

---

Aan de kiosk kon je altijd lekkere nieuwe dingen kopen. Een toffee-blok, Drie musketiers, maar vooral de introductie van de ijslolly was een mijlpaal. Een grote ranja-waterijs voor slechts 15 cent. Hoeveel uren hebben we er wel niet doorgebracht? Niet alleen in het water, op vlot en paal, maar ook op het strand. Voetballen. Koppen. Een spel met een ijscostokje in een hoop zand. Of gewoon liggen klieren. En toen je groter werd, verplaatste het klieren zich naar het achterste grasveld. Onttrokken aan het oog van de volwassenen. Tegenwoordig is 'sexuele intimidatie' van jongens in zwembaden een item dat al snel de tv haalt. Alsof dat 'vroeger' nog niet aan de orde was. Toen was het gewoon 'kwaaijongenswerk'. Nee, we noemen geen namen!!

---

Het was aan het einde van de jaren zestig dat het zwembad als 'ouderwets' werd bestempeld. Het bad werd verwarmd en kreeg een nieuw aanzien.

(2013-05)Om de aanschaf van een warm-waterinstallatie mogelijk te maken deed het zwembadbestuur een beroep op de lokale bevolking. Die kon symbolisch certificaten kopen, waarmee die zognaamd 10 kuub helder en gezond badwater beschikbaar stelde.

(2014-11)Het zwemseizoen is al een tijdje ten einde, maar als we deze foto's zien dan krijgen we er meteen weer zin in.  Of toch niet?? Het geklier op de met cocosmatten gestoffeerde duikplanken lijkt van alle tijden te zijn.

---

Als extra service gunnen  we u hier  een blik op de laatste  trends  van de scherpgesneden  badmode van de dames

---

 

(2021-10)  Janet Meter kwam met een hele mooie foto (in kleur!!) van een sprong van de duikplank uit 1964.

Als je hier klikt nog een paar foto's van het toen vernieuwde zwembad. De kleurenfoto's zijn wederom afkomstig van Harry Driever.

(Hier meer over het oude zwembad, en ook de persoonlijke notitie van Piet Essing)