Zwanemeerbos - 2
Kampeerterrein
Kamperen was in Nederland tot na de Eerste Wereldoorlog vaak een activiteit van 'vreemde volwassen vogels' en jongeren. Het werd met het soldatenleven geassocieerd. Toch werd het allengs populairder, omdat jeugdbewegingen het vaak als een schoolvakantie-activiteit organiseerden. Zo kwamen er meer mensen met het kamperen in aanraking. Langzaam aan kwamen na de Eerste Wereldoorlog dan ook de gezinskampen in trek. Het aantal kampeerterreinen groeide mee met de aantallen kampeerders. Ook maakten we in Gieten kennis met het fenomeen kampeerterrein. Camping Zwanemeer is eigenlijk in drie fasen opgebouwd. De gemeente exploiteerde een terrein in het Zwanemeerbos, naast het Zwembad. Het is wat we tegenwoordig het 'oude deel' van het 'oude terrein' noemen. De onderstaande twee foto's zijn van dat oude deel.
![]() |
![]() |
De eerste uitbreiding was een groot grasveld direct naast het oude terrein. Er kwam een echt modern toiletgebouwtje. Maar het was allemaal heel erg kleinschalig. Buiten de vakantietijd werd het grasveld en de toiletvoorziening ook wel voor andere activiteiten gebruikt. Zo kan ik me herinneren dat de 'oudere jeugd' van Gieten zelf een buurt-voetbalcompetitie organiseerde. Eén van de speelvelden was het kampeerterrein. Het team uit mijn buurt, SEO (Spekstoep en Oude Wildervanksterweg), speelde onder meer hier wedstrijden tegen Achter 't Hout. Ik was nog te klein om mee te doen, maar wij ondersteunden SEO met spandoeken en een heus clublied. Naast echte balkunstenaars kwamen er uit de Spekstoep ook echte woordkunstenaars...
De tekst van het clublied?
S.S.S.S.S
E.E.E.E.E
O.O.
Óns SEO!!!
Begin jaren zeventig kocht de heer Oosterhuis het terrein van de gemeente over en kwam met een grote uitbreiding. Het derde terrein stond 'los' van de oude terreinen. Zo is dat tot op heden gebleven.
Het kamperen werd zoals gezegd steeds populairder. In Gieten werd het een economische factor van betekenis. In het begin runde Wim Kirpenstein van de plaatselijke A&O-winkel er nog een tijd de kampwinkel. Mijn indruk is dat de kampeerders voor de boodschappen toch altijd het liefst even naar het dorp gingen.
Een andere interessant cultureel aspect van het kampeerterrein was dat de jongeren volop in aanraking kwamen met leeftijdsgenoten uit andere delen van het land. Naast dat deze 'buitenlanders' een extra impuls gaven aan de gezelligheid van The House, de Texas-bar, en de Pony-bar zocht de jeugd ook wel het vertier op de camping op. Die wilden ook wel graag meedoen met de disco's die daar werden gehouden. Na 'sluitingstijd' wilde menigeen nog wel even een privé-bezoekje brengen aan een van de tenten op het kampeerterrein. Dan was het oppassen dat men niet door Oosterhuis betrapt werd. Hij deed zijn ronde met een grote zaklantaarn. Naar verluidt is er ook wel eens 'fysiek gestreden'. Met de campingbaas, wel te verstaan.
![]() |
Inmiddels is de camping een stuk groter, moderner en professioneler geworden. Greet Oosterhuis, dochter van de hierboven genoemde eerste particuliere eigenaar, en Aernold Reitsma hebben nog grote plannen voor de toekomst. Zij streven naar het behoud van het goede van de 'aloude gezelligheid'. Relatieve kleinschaligheid, maar met goede basisvoorzieningen. En hoe zit het tegenwoordig met de disco's? Zijn er houseparties? Zien we Aernold 's avonds laat ook op de camping matten met de plaatselijke dorpsjeugd??
Inmiddels, het is 2021, is bekend dat Greet en Aernold met de camping stoppen. Het zijn de gezusters Vorenkamp die samen onder de wervende naam 'Boscamping Zwanemeer' het bedrijf voort gaan zetten. Hier alvast een paar foto's gemaakt voor de folder.
|
![]() Kampvuur bij het zandgat, een krat Grolsch als krukje |
![]() Ontbijtbij de tent |
![]() Moderne tijden ...in kleur |
(2021-11) Ook in kleur, maar wel veel ouder en bewegend zijn de volgende beelden. Vanuit het verre Friesland kwam deze familie met de caravan naar camping Zwanemeer in Gieten. Het zal eind jaren vijftig -begin zestig zijn geweest. We rijden Gieten binnen en gaan via de Julianalaan naar de Oude Groningerweg. Er was bij de afslag naar het kampeerterrein nog geen tunnel, dus de N33 moest nog aangelegd worden. Het fragment is geknipt uit een familiefilm afkomstig uit het Fries Film Archief. |
|
"Voor op- en aanmerkingen of voor uw verhaal of
herinnering ten aanzien van deze locatie doet u een e-mail in de brievenbus van
"Het collectieve geheugen":