Een paar mooie plaatjes van de Oude Groningerweg. Op zich nog wel goed herkenbaar. Het is een foto van ongeveer midden jaren zestig, We fietsten over deze weg naar het zwembad. tegenwoordig ligt er aan de rechterzijde een mooi geasfalteerd fietpad, juist omdat het fietsen vanwege het enorm toegenomen autoverkeer over de gewone straat niet meer veilig was.

In vroeger tijden was er, zoals we hieronder kunnen zien, niet veel meer dan een breed fietsspoor. Hierop is nog mooi te zien hoe groot de houtwal aan de rechterkant nog was

(2006-05) De onderstaande foto komt uit "Het Noorden in Woord en Beeld" en dateert van september 1933. En laat ons een beeld zien van ongeveer dezelfde plek zien.

De prachtige weg naar het zoogenaamde "Zwanemeer" te Gieten met 
 zijn eigenaardig rijwielpad blinkt in de zon en donkert weer in de schaduw 
van de forsche kruinen, en geeft ons hier als 't ware twee contrasten
 te zien: de genieters van de vacantie - en de arbeid, die de oogst vraagt. 
Elk zijn eigen baan - door zon en schaduw!

Mooier kunnen we het toch niet zeggen?
Ik heb de "genieters van de vacantie" en "de arbeid die de oogst vraagt" nog even voor u uitvergroot. 
Dat levert weer twee mooie plaatjes op.

(2006-11) We hebben tot nu toe steeds in de richting van het bos gekeken. Onderstaande foto is vanuit het bos in de richting van het dorp genomen. U moet zich ongeveer de plaats voorstellen waar tegenwoordig de tunnel is. Rechts waar de bomen beginnen is dan het kerkhof. Tenminste dat is wat ik er van maak. Op de uitvergroting ziet u op de achtergrond een huis. Dus ik begin daar nu ook een beetje aan te twijfelen. Misschien dat u er iets anders van kan maken. Het is in ieder geval de 'weg naar het Zwanemeer"

(2007-02)  Martje Hogenesch beaamt het: dat huis wat je op deze foto naar je toetrekt is dus de achterkant van het huis van Houwing.

(2006-11) Als de mannen met de paarden de andere kant waren opgegaan, zoals onze dorpsgenoten op de kar, dan had het er zo uitgezien:

Heeft het meisje een oogje op het jongetje? 
Ze kijkt in ieder geval bewonderend toe:

(2008-05) We hebben nog twee foto's die goed overeenkomen met de beleving van nu.

Op de onderste foto is de tunnel nog niet gebouwd. Je ziet dat de loop van de paden net iets anders is. 'Dik Steen' lag, geprojecteerd op de oude situatie, nog vóór de tunnel.

Ik wil u een paar details niet onthouden. Want u bent natuurlijk ook nieuwsgierig welke kinderen daar 'op de wal'zitten. Herkent u er misschien enkelen van?

En vroeger was er naast het kerkhof blijkbaar 'een kaampie'. Waar later 'Pudding Meijer" zijn hertenkamp had. Toen deze foto genomen werd, was het blijkbaar hooitijd.  Want we zien een boer het hooi zelf op de wagen laden..

Of doet hij toch wat anders??

(2018-02) We zijn hier op het einde van de Oude Groningerweg. We gaan even midden in de tunnel staan, tenminste dat moet u zich inbeelden, want die tunnel was er nog niet toen de onderstaande foto's werden gemaakt. We kijken eerst even vanaf die plek naar het bos. Roelof Boelens kwam met deze mooie foto op de proppen.

Kunt u lezen wat op het bord staat? We zullen u even helpen.

 Volgens mij waren voor ons vroeger die paden juist bij uitstek geschikt om met de fiets overheen te crossen. We reden in één grote race-colonne of we deden wedstrijden wie individueel het snelst een rondje kon rijden. Menig bocht werd afgesneden en de vele gezellig wandelende gezinnetjes werden door het jeugdig volk gemaand snel aan de kant te gaan.

Piet Hazelhoff had ook een mooie foto voor ons. Maar hier kijken we juist vanuit de tunnel de andere kant op, richting dorp.

We zien dat het kerkhof in vroeger tijd een heuse voorname stenen poort heeft gehad...

(2018-05) Roelof Boelens had nog een foto van de ingang van het bos in 1940. "Dik steen" ligt op dezelfde plaats. Natuurlijk ook leuk om deze kinderen hier te zien lopen. Zijn er onder ons nog mensen die deze jongens en meisjes herkennen?

(2012-10) Hierboven spraken we over het hertenkampje van Pudding Meijer. Van Pieter Venema kregen we hiervan een foto uit 1975. Duidelijk! De herten zagen er toen uit als ezels!

-------------------

(2007-02) We hebben nog een mooie oude foto van ongeveer dezelfde plaats..

Op de achtergrond ziet u de weg die door het Zwanemeerbos 'omhoog' gaat. Omdat de foto iets verkleind is, ontgaan u misschien een paar aardige details. We zullen u helpen. Aan beide kanten van de weg staat een fietser. Links lijkt wel onze dorpsbromsnor te zijn. Hij maakt waarschijnlijk 'een educatief praatje' met de man aan de overkant om hem duidelijk te maken dat hij aan de verkeerde kant van de weg fietst en dat dat gevaarlijk is met al dat vrachtverkeer hier...

Als u aan de linkerkant van de veldwachter door de bomen kijkt, dan zou u daar nog een glimp opvangen van het kerkhof. Maar dat ziet u niet zo goed, maar hieronder zal u dat beter lukken. U ziet daar een aantal grafstenen in het gelid staan.

---------------

Nog voor de kruising met de Julianalaan stond de boerderij van Houwing. Die boerderij is hieronder ook te zien. Niet alleen de boerderij overigens. Ook staat de familie Houwing er zelf nog bij op!

Bent u benieuwd naar wie het zijn? Niet dat ik ze allemaal nog persoonlijk gekend heb, maar ik kan u zeggen dat we naast paard en wagen Jan Houwing met zijn moeder Geesje Houwing-de Mars zien staan. Ook zij lijken rechtstreeks afkomstig te zijn uit een roman van Dostojewski...

Van Wim Westerhuis uit Wageningen ontving de onderstaande foto van het winkeltje dat zijn opa en oma, Jacob Westerhuis (1895-1958) en Aaltje Westerhuis Boes (1902-1993) aan de Oude Groningerweg 9 hadden. De winkel heeft bestaan van ± 1930 tot 1969. Ze hebben daarvoor een winkel in Bonnen gehad. Het huis in Bonnen konden ze alleen kopen als de winkel werd voortgezet, vandaar dat ze zijn gaan kruidenieren naast een (zeer klein) boerenbedrijf. Toen ze een nieuw huis lieten bouwen zijn daarmee doorgegaan.  In 1969 is de winkel weggesaneerd, Wim's oma kreeg er tot haar overlijden een aanvulling op haar AOW voor.

Voor op- en aanmerkingen of voor uw verhaal of herinnering ten aanzien van dezedoet u een e-mail in de brievenbus van "Het collectieve geheugen":