Schoolstraat
4 -c Voor de
kinderen was de de jaarlijkse spaarweek een waar
hoogtepunt. Met het spaarboekje en -busje ging je naar de
bank om het vergaarde 'rapporten- geld' en 'opa en oma
bijdragen' bij te laten schrijven. In de zesde klas gingen we in groepjes op excursie. Daar werd onder leiding van directeur Willem Huting, in het toenmalig bankjargon 'kassier' geheten, een middag bankje gespeeld. Een simulatiespel avant la lettre. Huting gaf ons enveloppen, waarin biljetten van zelfs wel duizend gulden zaten. Nog nooit eerder had ik zoveel geld in handen gehad. We gingen dit geld naar de bank brengen. Klasgenoten zaten aan de andere kant van het loket en moesten dat op juiste wijze administratief verwerken.
|
In de spaarweek kreeg je naast een
stel ballonnen altijd een extra cadeau. Je mocht dan iets
moois uitzoeken. Vaak was dat een spel.
De helft van mijn spreekwoordenschat heb ik toch zeker
opgebouwd door het op deze wijze verworven
'spreekwoordenspel'. Hoewel ik in de verste verte niet
vermoedde wat de betekenis ervan was, wist ik het kaartje
'is een baken in zee' feilloos onder het vakje 'Een
schip op het strand' te leggen. Naast het
spreekwoordenspel hadden we van de bank ook een kwartet-
en memoryspel.
