Onlangs werd ik op een wel heel bijzondere manier gevraagd een bijdrage te leveren aan deze rubriek. Betsy, de vrouw van paginabeheerder Harry Driever, zette haar auto midden op de kruising Schoolstraat/Wemenweg stil toen ze mij na 20 jaar zag. Er volgde een hartelijke begroeting. Toen mompelde zij iets over het schrijven over mijn tijd in Gieten. Dat zou leuk zijn ? Geen idee waar het over ging.
Totdat ik een mailtje kreeg van Harry met een link naar deze website en begon te lezen. Wat een leuk idee. De 9 jaar die ik in Gieten mocht wonen zijn voor mij en mijn gezin geweldige jaren geweest. Dus waar te beginnen ? Bij het begin.
Mijn man Peter, werd in 1988 overgeplaatst van Shell Rotterdam naar de NAM in Assen. Alleen maar goede verhalen over het goede leven in Drenthe, we hadden er direct zin in.
In onze zoektocht naar een huis nabij Assen bezochten we diverse dorpen. Ik kom uit de Hoeksche Waard en na 8 jaar in de stad Den Haag gewoond en gewerkt te hebben wilde ik graag terug naar een dorp. We gingen op pad volgens onze methode "het liefst van alles twee". Dat wil zeggen, kappers, supermarkten, huisartsen, scholen etc. Daarnaast een leuke sfeer, sportfaciliteiten en redelijk OV.
Toen we Gieten binnenreden via de Asserstraat en via cafe Adolfs op de Brink met Hotel Braams waren we al verkocht. We kochten de woning van Lambert en Toos Meringa aan de Waardeellaan. Heerlijk de ruimte, alleen maar aardige buren en wat een rust ! Dat was eerlijk gezegd ook wel even wennen. Geen rijen bij de kassa's bij Broekman C1000. Bij de slager werd alle tijd genomen voor een praatje. Iets besteld bij een winkel, dan moest je zelf even informeren of het misschien al binnen was. Binnen een half jaar waren we gewend en waardeerden de relaxte houding. Hopelijk is dat zo gebleven.
Wat zijn mijn herinneringen aan Gieten ? Omdat allebei onze kinderen Sven en Brian er zijn geboren en wij terug naar de Randstad verhuisden toen zij 6 en 8 waren, hebben die herinneringen vaak met de kinderen te maken.
Ten eerste natuurlijk de groet van jong en oud "Moi !" van jong en oud. De gemoedelijke sfeer daardoor.
En dan de taal. Op mijn eerste afspraak bij kapper Henk Aalders werd gevraagd waar ik weg kwam? We kwamen er uit. Mijn man was lid geworden van de zaalvoetbalvereniging en vermeed een bepaald persoon, omdat hij werkelijk geen idee had wat hij allemaal zei. Bleek iedereen daar last van te hebben. Volgens mijn Hollandse vriendinnen nam ik de klemtonen van het Drents al snel over.
.jpg) |
Mijn zwangerschap groep. De zwangerschapsgroep is een van de beste en mooiste dingen die mij is overkomen. Wat een leuke groep was dat ! Nog steeds spreek ik met 6 dames een keer per jaar af. Meestal plannen we een weekend ergens in Nederland. Dit jaar vieren we ons 30 jarig bestaan. Afgelopen maart hebben we een jubileumtaart gebakken bij bakker Job. Wat is dat leuk geworden ! In november gaan we een lang weekend naar Vlieland !< |
Reisburo Harmanni. Henk en Henny Vorenkamp. Mijn baantje op het Harmanni reisburo was een toevalstreffer. Toen ik wat reisgidsen ophaalde en uitlegde dat ik het zelf wel kon uitvogelen wekte dat de nieuwsgierigheid van meneer Henk Vorenkamp. Ik had een reisbureau opleiding met 8 jaar ervaring, weliswaar hoofdzakelijk zakenreizen maar wist nog wel de basis. Nou hij kon wel zo iemand gebruiken voor een paar uurtjes per week. Kon ik ook gelijk alles op de computer invoeren die daar door Harmanni neergezet was. Daarbij kwam dat mevrouw Henny Vorenkamp een grote schat bleek te zijn. Ze verwende mij en alle klanten trouwens ook. Via het werk en de familie leerde ik snel veel verschillende mensen kennen. Meneer Vorenkamp is helaas overleden maar met mevrouw Vorenkamp heb ik nog steeds goed contact.
.jpg) |
Mijn fantastische buren stonden altijd voor elkaar klaar. Met onze buren konden we het direct goed vinden. Vooral met de familie Mutgeert hebben we mooie herinneringen. Sinterklaas vieren, tennissen met Wil, op de huisdieren passen. Helaas ging dat niet altijd goed. De zusjes Janet en Erika Zomerman uit de Keurnotenlaan pasten op onze kinderen. Een hele geruststelling als we weg waren. Inmiddels hebben deze meiden zelf een leuk gezin. Zo mooi en hoe snel gaat de tijd!
Zaalvoetbal. Elke maandagavond ontspanning voor Peter. |
| Oh ja, Oostermoer in de straat, wat geweldig was dat! Het hele dorp versierd.
De Koninginnedagoptocht. Alle kinderen verkleed! Daarna feest op de Brink. |
.jpg) .jpg) |
Peuterspeelzaal, Peter werd voorzitter toen onze oudste zoon, Sven, op de peuterspeelzaal kwam bij Geesje en Joke. Samen met andere bestuursleden werd er druk geverfd en een nieuw beleidsplan geschreven. De officiele heropening was gepland op onze trouwdag. Die werd dat jaar niet gevierd. Nou ja, we zijn dit jaar 35 jaar getrouwd dus heeft niets uitgemaakt.
De speel-o-theek. Samen met een aantal andere vrouwen bedachten we dat er een speel-o-theek ontbrak in het dorp. Er was al wat voorwerk gedaan toen ik er bij kwam. Ik werd gebombardeerd als voorzitster om het over de streep te trekken. Was erg leuk om op te zetten.
.jpg) |
Het Zwanemeer. Heerlijke plek. Spelen in het zand en badmeester Geert (?) riep als je zwemles begon. In mei kon het nog wel eens koud zijn en stonden er veel kinderen te bibberen voor de les. De omgeving van Gieten: de Hondsrug, de paardjes in de wei, de mooie fietspaden..
Ik zal best nog heel veel dingen en mensen vergeten zijn. Gieterschool. Kleuterjuffen Thea en Annet! Wat een schatten waren dat. Hoofdmeester Bos. Een fijne, veilige school. |
In 1997 keerden we na 9 mooie jaren terug naar "Holland". We koesteren de ervaring en de vele mooie herinneringen.
Dank je wel Gieten.
Irma Driessen.
|
.jpg)
.jpg)
.jpg)
