Op 7 april 1945 ging het bericht door het dorp dat bij Udema de Duitsers halve varkens weggaven.
Ik was op dat moment nog geen 18 jaar. Dus er op af!
Ik kreeg inderdaad een half varken, bracht het thuis en opnieuw er op af. Ter hoogte van de groentenwinkel van Jan Hendriks (Jan Dop) kwamen van rechts een aantal vliegtuigen over ons heen, maakten een fraaie bocht naar rechts en begonnen te schieten. Natuurlijk grote paniek. Ik belandde in een slootje,waar ik wachtte tot de kust veilig was. Had ik de heenweg over de straat genomen,terug ging over heggen en draadafsluitingen door de weilanden terug naar de Ambachtsstraat. Later hoorden we dat er een mensenleven was te betreuren en dat Thie Brink een arm verloor.

De volgende dag was ik met mijn Pa vlak bij de kerk toen we een hels lawaai hoorden. We zagen motorcarriers uit de richting Assen komen. Dat was de bevrijding. Even daarna verzamelden de gevechtswagens zich op het oude voetbalveld voor een korte pauze. Ik heb toen nog twee Canadezen mee naar huis genomen en ze te eten gegeven. We moesten de 12 uurs maaltijd zelf ook tot ons nemen